مورچه خوار چیست؟

 

مورچه خوار، حیوانی است که ازمورچه های سفید که به نام موریانه نامیده می شوند تغذیه می کند. مورچه خوارها معمولاً مورچه ها را به سایر غذاهای دیگر ترجیح می دهند. این کاربه دو علت صورت می گیرد. یکی اینکهمورچه خوار دندان ندارند ودیگر اینکه پوزه ی بلند اوبرای این کار مساعد است.

مورچه خوار دارای دهانی بسیار کوچک است و زبان کرم مانندی دارد که طول آن به بیش تر از یک پا می رسد و از ماده ی چسبناکی پوشیده شده است .هنگامی که مورچه خوار، موریانه ای را می بیند، زبان درازش رابیرون آورده و به موریانه می رساند. موریانه توسط ماده ی چسبناک به دام می افتد،آنگاه مورچه خوار شکارش را می بلعد.

طبیعت به مورچه خوار دست ها وپنجه های قوی داده تا بتوانند لانه های گلی ومحکم موریانه هارا خراب کرده وبه آنها دسترسی پیدا کند. سه نوع مورچه خوار در طبیعت وجود دارد وهر کدام با نوع دیگر کاملاً متفاوت است: مورچه خوار عظیم الجثه که روی زمین زندگی می کند. طول آن به هفت پا می رسد. سرش با اندازه­­­­­­­­­­­­­­­ی یک پا است و طول دمش به دو پا تخمین زده می شود. روی بدنش پوشیده از موهای زبروخشن است. چنگال های دست های مورچه خوار به حدی بلند هستند که نمی تواند از آن­ها برای راه رفتن استفاده کند. او مجبور است به جای استفاده از کف دست وپا روی قسمت های کناری دست وپا حرکت می کند مورچه خوار عظیم الجثه،شب­ها را به شکار پرداخته و تمام روز را می­خوابد.

هدیه عروسی

 

اولین هدیه ی عروسی را کی داد؟

خیلی مشکل است که ردپای ایجاد بسیاری از سنت های قدیمی را تعقیب کرد و پی به ریشه و اصل آنها برد. اما اتفاقاً این سنت ریشه ی قطعی ومعینی دارد و به صورت یک افسانه ی زیبا حکایت شده است! روایت شده است که سالیان بسیار پیش یک دختر زیبا از اهل کشور هلند می خواسته به همسری یک آسیابان در بیاید که مرد ثروتمندی نبوده ولی در عوض به خاطر سخاوتمندی و دست و دلبازی خود، محبوب همه ی مردم بوده است زیرا این آسیابان هرچه آرد ونان درست می کرد همه را به فقرا می داد.

با این حال پدر دخترک که با این ازدواج سخت مخالف بود، گفته بود که اگر دخترش به ازدواج این آسیابان فقیر در بیاید ،به اصطلاح جهیزیه ای به او نخو اهد داد.

وقتی مردم این را شنیدند آن ها که خیلی این دو دلداده ی فقیر را دوست داشتند، تصمیم گرفتند که یک کاری بکنند. البته هیچ کدام به تنهایی آدم های ثروتمندی نبودند اما فکر کردند که اگر هر کدام یک چیز کوچک به عنوان هدیه عروسی به آن ها بدهند، در این صورت آنها هم خواهند توانست،با یکدیگرازدواج کنند. بنابراین، هرکدام درحالی که هدیه ی خود را دست گرفته بودند، به خانه ی دخترک رفتند. بعضی مثلاً ظروف آشپزخانه، بعضی دیگر اسباب های ضروری خانه مثل سفره وچراغ وازاین قبیل چیزهاآورده بودند. خلاصه وقتی این مردم مهربان و خوش قلب هدایای خودرا به دخترک بخشیدند او توانست به همسری آسیابان فقیر در بیاید.

بنابراین، این اولین هدیه ی عروسی بود که باعث شد این رسم خوب به وجود آمده و تا امروز همچنان حفظ شود.

و این هم یک دانستنی

    

کدام حیوان تنبیه می شود؟

همیشه وقتی کارهای بدی انجام می دهیم، مادر و پدرمان ما را تنبیه می کنند. اما آیا می دانستید که انسان ها تنها موجوداتی نیستند که بچه های شان را تنبیه می کنند و از این طریق تلاش می کنند کارهای خوب را به آنها یاد دهند؟

بله!

بچه فیلم ها در این زمینه تجربه ای مثل ما بچه آدم ها دارند.

وقتی بچه فیل شیطنت می کند، فیل مادر با خرطومش او را کتک می زند و تنبیه می کند . آن وقت بچه فیل خیلی زود یاد می گیرد که چه کار هایی خوب و چه کارهایی بداست، البته فیل مادر از خرطوم خود برای نوازش کردن بچه اش و سایر بچه فیل های گروه استفاده می کند واین کار نشانه ی محبت آنها است.

شهر ما

یکی از دوستانم به نام کیمیا بهرامی، که امسال کلاس سوم است، برای کار کلاسی اش، مطلب خیلی جالبی در مورد شهر تهران نوشته بود که وقتی آن را خواندم احساس خیلی خوبی پیدا کردم. حتما مادر مهربانش برای نوشتن این مطلب به او کمک کرده است، هر چه هست روی من خیلی تاثیر گذاشت. به این فکر افتادم که این مطلب را روی وبلاگ مان بگذارم تا بقیه نیز مانند من کمی اطلاعات در مورد شهری که در آن زندگی می کنیم، داشته باشیند.

طهران قدیم، تهران بزرگ

کمی با تاریخچه شهرمان آشنا شویم

تهران بزرگ، شهر ترافیک، شهر دود، شهر آدم و آهن، در روزگاری نه چندان دور، دهکده کوچکی در شمال ری بود. جایی کوچک، خوش آب و هوا و سرشار از باغ های میوه. قدیمی ترین سند فارسی موجود درباره تهران نشان دهنده این مطلب است که این شهر پیش از سده ی سوم هجری قمری وجود داشته است.

برخی از تاریخ نگاران معتقدند که تهران دارای محلاتی بوده که در زیرزمین ساخته شده بودند و اهالی در آن بیتوته می کردند. شاید سده ی آینده، جایی برای زندگی مردمان در تهران باقی نماند و تهرانی ها یک بار دیگر به زیرزمین ها پناه آورند.

اهمیت و آبدانی تهران از زمان پادشاهان صفوی آغاز شد. چون جد بزرگ صفویان به نام سیدحمزه در شهر ری دفن شده بود و هم به خاطر باغ های وسیع، آب گوارا و چنارهای بلند و زیبا،شاهان صفوی هرچند یک بار به آنجا می آمدند و بدین ترتیب تهران مورد توجه پادشاهان صفوی به خصوص شاه تهماسب یکم واقع شد. او دستور داد ساختمان بارویی به دور شهر بکشند که دارای چهار دروازه و 114 برج به تعداد سوره های قرآن بود.

با سرنگونی افشاریان، تهران تحت نفوذ قاجارها درآمد که رقیب کریمخان زند بود. در طی جنگ و کشاکش میان خان قاجار و کریم خان، لشکر قاجار تار و مار شد و کریمخان با لشکر خویش وارد تهران شد. ظاهرا قصد او آن بود که تهران را پایتخت خویش کند و به همین ساخطر ساختمان دیوانی را در آنجا سخت و به فرمان او برج و باروی شهر تعمیر و ارک سلطنتی نیز بازسازی شد. پس از مرگ کریمخان زند، آقا محمد خان پس از جنگ سختی که با لطفعلی خان زند داشت بر کشور چیره شد و تهران را در آغاز سده سیزدهم  و به سال 1024 پایتخت خویش قرار داد و از آن پس تهران، دارالخلافه به معنای پایتخت نامیده شد.

در زمان محمدشاه قاجار گسترش و رونق تهران همچنان ادامه یافت و دو کوی تازه به نام عباس آباد و دیگری به نام محمدیه به محله های تهران افزوده شد و آب رودخانه کرج به نام نهر کرج به تهران انتقال یافت که آب روان میان بلواز کشاورز یادگار همان زمان است.

در سال های 1320 تا 1332 که هم زمان بود با جنگ جهانی دوم، به دلیل پیامدهای ناشی از جنگ جهان و مشکلات سیاسی به وجود آمده، تغییرات زیادی در کشور به وجود آمد و در سال های 1332 تا 1357 شهر تهران به سرعت توسعه پیدا کرد.

گسترش تهران در طی سال های بعد از انقلاب به عوامل زیادی از جمله وقوع جنگ تحمیلی و افزایش مهاجرت به تهران، تمرکز امکانات آموزشی و بهداشتی، درمانی و رفاهی در تهران مربوط می شد که همه این عوامل باعث شد جمعیت شهر تهران بی اندازه گسترش پیدا کند.

محله ها و دروازه های قدیم طهران

تهران قدیم، شهری در حصار بود و محدوده ای مشخص داشت. حدود این شهر از شمال به خیابان انقلاب می رسید و نرسیده به پیچ شمیران بعد از چهارراه کالج به سمت غرب مایل می شد و نیم دایره ای را به وجود می آورد. این شهر کوچک از غرب به چهارراه جمهوری تا نزدیکی گمرگ، می رسید و محدوده جنوبی آن نیز خیابان شوش بود تا میدان شوش.شلع شرقی شهر را خیابان 17 شهریور تشکیل می داد که پس از میدان شهدا ادامه می یافت. تمامی این خیابان ها غیر از شوش اولین خیابان هایی بودند که در دوران پهلوی اول به وجود آمدند و محدوده شهر را تشکیل دادند. تهران قدیم از 5 محله تشکیل می شد: عودلاجان، شنگلج، بازار، چاله میدان و دولت.

در دوران فتحعلی شاه، شهر تهران تنها شش درازه در اطراف داشت و تعداد آن ها در روزگار ناصرالدین شاه به دوازه عدد رسید. این دروازه ها با دهانه ای بزرگ در ورودی های مشخص شهر ساخته می شود و هر یک دروازه ها دو ورودی کوچک نیز در طرفین داشت.

تهران قشنگ ما جاذبه های طبیعی بسیاری دارد. از جمله قله دماوند بام ایران، دشت لار، دریاچه تار و هویر، تنگه واشی، قلعه دختر، شهرستانک. اماکن مذهبی مهمی نیز در تهران وجود دارد که باعث می شود بسیار از مردم به این شهر مسافرت کنند از جمله بی بی زبیده، امام زاده صالح، امام زاده پنج تن، امام زاده اسماعیل و ...

این شهر زیبا با وجود همه زیبایی هایش به خاطر جمعیت زیادی که دارد، در معرض آلودگی بسیاری قرار گرفته است. آلودگی بسیار در آن نه تنها مردم این شهر را تهدید می کند، بلکه تمام طبیعت زیبای آن را نیز تهدید می کند. شاید به زودی مجبور شویم این شهر زیبا را ترک کنیم.

حال که این مطلب را خواندید، مژده می دهم که انشاالله به زودی در مورد آلودگی شهر تهران نیز مطالبی خواهم نوشت. شاید مجبور نشویم شهرمان را رها کنیم! هر چه باشد ما فرزندان این شهر زیبا هستیم.